Zapewnienie psu godnych warunków, bez bicia i głodu, jest nierealne?

Skrajnie wychudzone, wycieńczone, jedna z nich była bita łopatą - tak stan dwóch suczek zabranych z posesji w Zielonce Pasłęckiej opisy obrońcy zwierząt, którzy tam interweniowali. W czwartek właściciele psów i jego znajomy, oskarżeni o znęcanie się nad zwierzętami usłyszą wyrok. Dzisiaj (20 grudnia) zakończyło się postępowanie sądowe, prowadzone w tej sprawie od kilku miesięcy. - Jest mi bardzo przykro. Nie chcę już nawet żadnych psów. Nie potrzebuję więcej problemów - mówił wczoraj jeden z oskarżonych i prosił o łagodny wymiar kary.

Przypomnijmy. Pod koniec ubiegłego roku inspektorzy ds. ochrony zwierząt ze schroniska Psi Raj w Pasłęku dostali anonimową informację, że na jednej z posesji w Zielonce Pasłęckiej (gmina Pasłęk) psy potrzebują ich pomocy. Udali się tam w asyście policji, gdyż jak mówi szefowa przytuliska, obawiali się agresywnego zachowania właściciela zwierząt. Na miejscu okazało się, że psy były skrajnie wygłodzone i wychudzone, nie były w stanie się utrzymać na własnych łapach. Jedną z suczek, pobitą łopatą, znaleziono w lesie pod stertą gałęzi.

Suczki, po zabraniu z posesji, przywieziono do mnie. Jedna z nich, tej nie udało się nam uratować, była praktycznie nieprzytomna, skrajnie wychudzona, wychłodzona, miała obrzęk pyska. Druga, ta, która żyje, miała szczękościsk, ataki pseudopadaczkowe, które powtarzały się gdy tylko ktoś głośniej się odezwał. To była młoda suczka, ale byłą tak wygłodzona, miała takie zaniki mięśni, że wyglądała jak stary wyniszczony pies

– zeznawała na jednej z rozpraw młoda weterynarz z Pasłęka.

Prokuratura postawiła Radosławowi M., właścicielowi suczek zarzut znęcania się nad psami, którym nie zapewnił odpowiednich warunków, nie karmił ich, doprowadzając do wygłodzenia. Jego znajomego, Przemysława K. oskarżono do zabicia łopatą jednej z suczek. Proces ruszył w maju tego roku.

Wczoraj za zamkniętymi drzwiami przesłuchano ostatniego świadka. Potem sąd zakończył przewód sądowy i wygłoszono mowy końcowe. Obrońca w swojej mowie odniósł się głównie do warunków, w jakich trzymane były psy.

Chciałbym się odnieść do rzeczywistości. Naszej rzeczywistości, warmińsko-mazurskiej biednej wsi. Trudno, żeby ten człowiek na pierwszym miejscu stawiał psa, a nie swoją rodzinę i własne dzieci. Ja nie będę bronił sposobów działania, ale staram się wczuć, zrozumieć to, co jest. My chcemy, żeby każdy piesek siedział przed telewizorem ze swoim panem, który go głaszcze. Tak powinno być, to jest wspaniałe, ale nierealne. To państwo jest niestety biedne. Jeżeli nastąpiły pewne rzeczy, które nie powinny mieć miejsca, orzekając trzeba mieć na uwadze to, czy mogło być specjalnie lepiej. Owszem, może pewne rzeczy, drobne udogodnienia, spowodowałyby, że te zwierzęta żyłyby w lepszych warunkach, ale generalnie możemy dać komuś tylko tyle ile sami mamy. Dlatego mamy to, co mamy, a wynikiem jest takie, a nie inne podejście do zwierząt. Orzekając karę, proszę, aby wysoki sąd miał to na uwadze, że to nie jest jakaś złośliwość, negatywne podejście do psa z samej zasady, w gruncie rzeczy oskarżony nie musiał mieć psów. One nie przynosiły mu jakichś dochodów, nie jeździł z nimi na jakieś wystawy. Miał te psy, bo na wsi każdy ma psy

- przekonywał mecenas Stanisław Adamik, obrońca oskarżonych.

Przepraszam, jest mi bardzo przykro. Nie chcę już nawet żadnych psów. Nie potrzebuję więcej problemów. Internet już huczy na ten temat, to jest bardzo duża kara i nauczka

- powiedział z kolei Radosław M., jeden z oskarżonych.

Nie dowiedzieliśmy się, jak sprawę podsumowuje oskarżyciel. Prokuratora zabrakło dzisiaj na sali sądowej. Wyrok w tej sprawie poznamy w czwartek, 22 grudnia.