Z cyklu: rozmowy z "jedynkami" - Leonard Krasulski (PiS)

Okres przedwyborczy to zawody na krótkim dystansie. Kandydaci robią wszystko, żeby zaistnieć, żeby o nich się mówiło. W myśl zasady, wszystko jedno jak, byle było głośno. Programy wyborcze i poglądy często spychane są na margines i ostatecznie idąc do urny wyborca niewiele wie o ludziach, na których ma głosować. Ubolewając nad brakiem debat z udziałem publiczności, podczas których można by lepiej poznać kandydatów, w cyklu wywiadów z "jedynkami" staramy się przedstawić ich stanowiska w kilku kwestiach. Wprawdzie przeprowadzone rozmowy nie wyczerpują tematu, jednak mamy nadzieję, że choć w części pomogą podczas dokonywania wyboru 9 października.

Dzisiaj spotkanie z Leonardem Krasulskim z Prawa i Sprawiedliwości.

Jakie jest pana stanowisko w sprawie propozycji studentów, aby nie głosować na ”jedynki”?  Uzasadnieniem tej inicjatywy jest sugestia, jakoby swą pozycję na liście zawdzięczały układom w partii, a nie rzeczywistym zasługom w działalności społecznej.

Różna jest metodologia wyborów. Uważam, że ludzie, którzy znajdują się na „jedynkach” zostali już zweryfikowani przez środowisko politycznie. To ugrupowanie bierze odpowiedzialność za poczynania danego kandydata. Ale każdy wyborca ma prawo wyboru.

Uważa pan zatem, że miejsce na liście nie ma znaczenia?

Ma. Preferowane jest miejsce pierwsze i ostatnie. Spotkałem się właśnie z prośbą kandydata, który miał zająć trzecią pozycję, żeby umieścić go na ostatniej. Kolejność na listach jest  sugestią ugrupowań politycznych. Ale do bezkrytycznego cięcia jedynek negatywnie pochodzę. Trzeba najpierw poznać kandydatów i program danej partii, a potem podejmować decyzję.

Czy pana zdaniem dobrą okazją do takiego zapoznania z kandydatami są debaty?

Tak, jestem za debatami. Nie mogłem być na debacie zorganizowanej w Elblągu, w której uczestniczyły” jedynki”, bo w tym czasie musiałem być w Olsztynie. Muszę jednak przyznać, że konwencja tej debaty nie do końca mi odpowiadała. Losowy wybór adwersarzy jest według mnie nieporozumieniem.   Nie chciałbym np. rozmawiać z przedstawicielami Samoobrony czy Ruchu Palikota, bo nie znam ich zamierzeń.

To może wolałby pan debatę z udziałem publiczności?

Debata z publicznością trwa całą kadencję. Wtedy jeździmy do ludzi i rozmawiamy z nimi, dowiadujemy się jakie są ich potrzeby. Podsumowanie zebranej w ten sposób wiedzy znajduje odzwierciedlenie w programach. Są też biura poselskie, w których zatrudnieni są pełnomocnicy i asystenci. Ich zadaniem jest organizowanie spotkań z mieszkańcami.

Słyszał pan zapewne, że jest propozycja likwidacji finansowania partii politycznych z budżetu państwa. Co pan o tym sądzi?

Platforma subwencje już bardzo obcięła. Wiem jedno – brak źródeł dofinansowania partii, takich jasnych, transparentnych, doprowadzi do patologii. Utrudniłoby przejrzystość rozliczeń finansowych. Nie łudźmy się. Ze składek żadna partia się nie utrzyma. A sfinansowanie kampanii wyborczej byłoby niewykonalne, bo to są naprawdę poważne pieniądze.

Nie uważa pan, że wydawanie tych ogromnych pieniędzy na bilbordy, ulotki, plakaty, to ich marnotrawienie?

W kampanii są nie tylko byli posłowie, ale również tak zwane „pierwszaki”. Oni pierwszy raz startują w wyborach i muszą się przedstawić. Zresztą kampania wyborcza, to coś takiego jak festyn. Ale od kandydata oprócz zaistnienia na plakatach oczekuje się też jeżdżenia po okręgu, rozmów z ludźmi. Tu się albo zdobędzie poklask, albo się utonie.

Czy pana zdaniem Senat powinien być zlikwidowany?

Byliśmy przeciwnikiem likwidacji Senatu. Dużo uchwał Sejmu wraca z Senatu z poprawkami i Sejm je przyjmuje. Senat jest weryfikatorem ustawy i dobrze, jeżeli zauważają trochę błędów. Ale potem pomyśleliśmy, że Senat mógłby  się składać z rektorów renomowanych uczelni, byłymi prezydentami i premierami Polski. Uważamy, że w Senacie wystarczyłoby sześćdziesiąt osób.

Żyjemy w kraju, w którym  zdeklarowani katolicy stanowią zdecydowaną większość. Państwo z kościołem jest również bardzo związane. Czy nie sądzi pan, że te dwie instytucje powinny zostać rozdzielone?

Jest konstytucja, jest konkordat, tu nastąpił pewien dialog między Episkopatem a władzami Polski. Stworzono zapisy, na które się wszyscy zgodzili. Istnieje margines ludzi, którzy bezwzględnie zwalczają kler. Ja jestem katolikiem. Dla mnie kościół to nie jest katedra, to nie jest kaplica, dla mnie kościół to jest społeczeństwo. Trzeba szukać wartości, które niesie chrześcijaństwo i nauka kościoła. Nawet ludzie, którzy krytycznie odnoszą się do kościoła, nieświadomie prowadzą swoje życie z tymi wartościami. 

Nie chodzi o to by pozbawiać się wartości, ale żeby zapanowała tolerancja, której bardzo dziś brakuje. Wprawdzie dzieci w szkołach mają do wyboru lekcje religii lub etyki, ale te nie uczęszczające na religię są często szykanowane. Nie sądzi pan, że religia powinna powrócić do sal przykościelnych?

Ze względu na pani młody wiek, nie pamięta pani lat przed 1980 rokiem, gdzie 90 procent społeczeństwa chciało, żeby w szkołach i szpitalach zawisły krzyże. To się dokonało. Teraz niektórzy twierdzą, że to obciach chodzić na lekcje religii, ale jednak chodzą.  Ja miałem religię w szkole. Nie miałem wyboru. Moim największym stresem była kolęda i ksiądz proszący o pokazanie zeszytu.

Co PiS i pan, jako jego przedstawiciel przygotował dla Elbląga i jego mieszkańców? Innymi słowy na jakie zmiany mogą liczyć Elblążanie jeżeli PiS wygra wybory? Czy macie pomysł na zmniejszenie bezrobocia w naszym regionie?

Program dotyczy całego kraju. Parlamentarzyści uczestniczą w obradach sejmu, gdzie poruszane są problemy ogólnokrajowe. Ważne jest by ideą takiego parlamentu był zrównoważony rozwój. Aby zmniejszyć bezrobocie trzeba szukać inwestorów. Jeśli my jesteśmy zamknięci na inwestorów, na ludzi, którzy by przyjeżdżali i zostawiali pieniądze… Wielką szansą dla tego regionu jest przekop Mierzei Wiślanej i rewitalizacja portu w Elblągu.

Tematem, który budzi duże emocje jest służba zdrowia. Jak PiS zamierza ułatwić życie pacjentom?

Służba zdrowia, to przede wszystkim zły system. Dąży się do tego, żeby sprywatyzować służbę zdrowia. To jest króciutka droga, żeby to zrobić. Ale powie to pani biednym ludziom, emerytom, rencistom. Oni nie będą widzieć co, na jakim piętrze jest, tylko zobaczą najpierw cennik usług medycznych. Na całym świecie jest tak, że jakaś część szpitali jest zarządzana przez państwo. Kogo stać, niech korzysta ze szpitali prywatnych, w których będzie klimatyzacja czy trzy telewizory w sali. Ale poziom leczenia w obu musi być przybliżony.

Jakiego wyniku wyborów spodziewa się pan dla PiS-u?

To wszystko zależy od wyborców. Uważam, że są dwa ugrupowania,  które będą liderować w tych wyborach, nie będę ich wymieniał. Wiadomo jakie. Daję szanse również SLD i PSL-owi.