„Czy ktoś kiedykolwiek zajrzy na tę ulicę i coś tu się zmieni?”

Obskurne klatki schodowe, tynk, który odpada ze ścian, dziury w elewacji, przegniła stolarka okienna, fatalny stan drewnianych schodów i balustrad, dach, gdzie ze strychu można oglądać niebo... Często toaleta na korytarzu, ogrzewanie piecowe w lokalach i brak łazienek. Tak niestety wygląda liczny procent budynków należących do zasobów naszego Miasta. Nie inaczej jest na ul. Kwiatowej, na której problemy uwagę zwracali w zeszłym miesiącu mieszkańcy tej ulicy na spotkaniu z prezydentem Jerzym Wilkiem – Czy ktoś kiedykolwiek zajrzy na tę ulicę i coś tu się zmieni? – pytano.

Nie od dziś wiadomym jest, że remonty generalne w budynkach komunalnych należą do rzadkości. Kto ma szczęście i zajmuje lokal spółdzielczy, lub ma możliwość wejścia w tzw. wspólnotę mieszkaniową z zarządcą, często może liczyć na modernizacje dawnych, jeszcze niemieckich kamienic. Dla tych mniej szczęśliwych i gorzej sytuowanych pozostaje tylko to, co może w tej kwestii zaoferować Miasto. A tego nie zawsze jest wiele.

Nie inaczej dzieje się w przypadku ul. Kwiatowej. Już pierwszy obraz przynosi konkluzję o tym, że jest to ulica kontrastów; po jednej stronie widać ładne czyste i odnowione budynki, po drugiej – szare kamienice bez śladu napraw, których wiek przekracza już grubo ponad 100 lat. Na infrastrukturę ulicy, pozastawiane miejsca na chodnikach przez parkujące samochody, zalegające śmieci, brak remontów, przeciekające dachy, klatki w fatalnym stanie technicznym skarżyli się w zeszłym miesiącu mieszkańcy tej ulicy – Mieszkamy tak blisko ratusza; dlaczego nie chcecie widzieć tego, co się tu dzieje? - pytano - Czy ktoś kiedykolwiek zajrzy na tę ulicę i coś tu się zmieni?

O stanie technicznym budynków na ul. Kwiatowej, szczególnie klatek nr 2 i 3, rzeczywiście można mówić używając tylko jednego słowa - fatalny. Mieszkańcy, z którymi rozmawialiśmy wskazują, że kapitalny remont przeprowadzono tu pod koniec lat 50. XX wieku – Wymieniono wtedy m.in poszycie dachowe, podłogi i stolarkę okienną - opowiada pani Maria. – Na klatce w budynku nr 2 do tej pory mamy te okna; dwie zimy temu ktoś wybił w nim szybę; w ZBK-u, który administruje budynkiem powiedziano nam, że okno na klatce może co najwyżej zostać zabite przez nich deskami, bo szklić go nie warto. W latach 90. przeprowadzono ostatni remont – pięknie pomalowano klatkę budynku nr 2, wymieniono szczeble w balustradzie schodów, zmieniono też stare, zabytkowe poniemieckie drzwi wejściowe. Na początku lat dwutysięcznych ocieplono ścianę szczytową elewacji w obydwu budynkach. Od tego momentu nic się tu nie zadziało.

Nieprawidłowości nie stwierdzono

Jak wynika z informacji przekazanych nam przez Zarząd Budynków Komunalnych w Elblągu wynika, że w latach 2010-2014, na budynkach przy ul. Kwiatowej 2 i 3 nie były realizowane większe remonty – Dokonano tylko doraźnych zabezpieczeń pokryć dachów - mówi Artur Adamczuk, dyrektor ZBK w Elblągu. – Znany jest nam stan techniczny powyższych nieruchomości, jak i potrzeby remontowe, które wynikają z dokonywanych na bieżąco przeglądów technicznych budynków. W ich wyniku nie stwierdzono nieprawidłowości mogących mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo konstrukcji obiektów oraz konieczność niezwłocznego wykonywania robót budowlanych.

ZBK wskazuje również, że zasób budynków komunalnych w Elblągu w 70 proc. stanowi budownictwo sprzed 1945 roku w znacznym stopniu zdekapitalizowane i wymagające przeprowadzenia prac remontowych, a przywrócenie budynkom właściwych walorów użytkowych i estetycznych wymaga znacznych nakładów finansowych. Na brak tych ostatnich ma wpływać m.in fakt zalegania przez najemców z opłatami za zajmowane lokale, który wpływa na szczupłość środków finansowych, jakimi dysponuje ZBK na cele remontowe – Na budynkach przy ul. Kwiatowej nr 2 i 3 stan zaległości ogółem na dzień 30 kwietnia 2014r. wynosi 188 788,23 zł. W związku z powyższym Zarząd Budynków Komunalnych jako administrator budynku wykonuje na bieżąco niezbędne prace konserwacyjne – dodaje dyr. Adamczuk.

„Starych drzew się nie przesadza”

Z powyższym nie chcą się zgodzić mieszkańcy ulicy - Wiem, że zaraz odezwą się głosy - patologia, jak niszczą sami, to po co im robić remonty - tłumaczy inna mieszkanka Kwiatowej. - Śmiem twierdzić, że nie wykonywane latami przez administratora budynków modernizacje, brak gospodarskiej ręki i dbania o swój zasób ucząc przy okazji tego samego mieszkańców, przyczyniły się do powstania tu enklawy biedy i patologii. Uwierzcie – my to nie wszyscy patologia. Niektórzy z nas mieszkają tu od pokoleń, nawet po pół wieku; jesteśmy uczciwymi ludźmi, płacimy regularnie czynsze; przeżyliśmy bolesną ich podwyżkę w zeszłym roku – o prawie 100 proc. ich wartości; za mieszkanie bez łazienki i z piecem kaflowym płaciłam przez pewien okres ponad 453 zł – kontynuuje kobieta. - Znam ludzi, którzy regularnie i bez przeszkód czynsz opłacają. Jest takie przysłowie: starych drzew się nie przesadza: dlaczego mamy cierpieć za innych, mamy swoje lata, przeżyliśmy tu szmat czasu i marzymy by w spokoju, cieple i jako takim komforcie doczekać swoich dni; czy to tak trudno zrozumieć? – pyta kobieta.

Swego czasu ul. Kwiatowa (niem. Blumenstraße) była jedną z piękniejszych w naszym mieście; wskazuje na to jej sama nazwa; oczy cieszyły rabaty z nasadzeń pod blokami i zielone skwery, a przede wszystkim utrzymane w należytym stanie przez Niemców tu mieszkających, kamienice – Pomijając już fakt tego, że nie możemy liczyć na kapitalny remont budynków, w których mieszkamy często zastanawiam się, po czyjej stronie leży odpowiedzialność za to, co stało się z tymi pięknymi, śmiało mogę powiedzieć zabytkowymi budynkami, na których jeszcze gdzieniegdzie można oglądać pozostałości po niemieckich osadnikach; kute drzwi, rzeźbione, drewniane wiatrołapy, fikuśne balustrady schodów? - zamyśla się pani Maria - To nie tylko kwestia niszczenia tej spuścizny przez chuligaństwo, którego mamy tu niemało; to także odpowiedzialność administratora, który nie zadbał o zabezpieczenie ostatnich śladów dawnej historii naszego miasta.