Stanisław Wójcicki

Stanisław Wójcicki urodził się 13.05.1916 r. w Starachowicach. W latach 1930-1937 pracował w Państwowej Fabryce Broni w Radomiu.

Do 1939 r. odbywał służbę wojskową w Marynarce Wojennej. Na początku II wojny światowej, Stanisław Wójcicki brał udział w obronie Wybrzeża. W październiku 1939 r. trafił do sowieckiej niewoli, po wymianie jeńców z Niemcami, jeszcze tego samego roku trafił do obozu Masburgu, w Bawarii. Zwolniony z obozu postanowił wrócić w rodzinne strony, zatrudnił się w kopalni rudy żelaza.

Stanisław Wójcicki wstąpił w szeregi Armii Krajowych na Kielecczyźnie. Na przełomie lat 1944/1945 rozpoczęła się swoista „nagonka” na akowców, po której zdecydował się przenieść do Bydgoszczy. Tam wstąpił do Związku byłych Marynarzy i Pracowników Portowych. Po zakończeniu II wojny światowej przybył do Elbląga w osiemnastoosobowej Morskiej Grupy Operacyjnym pod dowództwem por. Antoniego Hellmanna. Zadaniem oddziału było zabezpieczenie urządzeń portowych nad rzeka Elbląg m.in. elektrowni, elewatorów zbożowych, stoczni rzecznej. 1.08.1945 r. wojska radzieckie przekazały Polakom dawne zakłady Schichaua, które później przemianowano na Zakłady Mechaniczne „Zamech”.

Pierwszym komendantem Straży Przemysłowej został właśnie Stanisław Wójcicki. Po pożarze w zakładowej hali nr 20, wraz z kilkudziesięcioma innymi osobami został aresztowany przez UB i oskarżony o współpracę z francuskim wywiadem. Zwolniono go z aresztu w 1951 r. wobec braku dowodów. Stanisław Wójcicki wkrótce podjął pracę w Zakładach Przemysłu Drzewnego im. Wielkiego Proletariatu (późniejszy Furnel) przy ul. Piławskiej. Był związany z tym  zakładem do 1981 r., odchodząc na emeryturę. Uchwałą Rady Miasta Elbląga z dnia 25.11.1993 r., nadano Stanisławowi Wójcickiemu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Elbląga.

Uroczyste wręczenie aktu nadania nastąpiło na sesji Rady Miasta 16.12.1993 r. 

                                                                        Czesław Latoch