Z cyklu: rozmowy z "jedynkami" - Renata Rochnowska (Samoobrona)

Okres przedwyborczy to zawody na krótkim dystansie. Kandydaci robią wszystko, żeby zaistnieć, żeby o nich się mówiło. W myśl zasady, wszystko jedno jak, byle było głośno. Programy wyborcze i poglądy często spychane są na margines i ostatecznie idąc do urny wyborca niewiele wie o ludziach, na których ma głosować. Ubolewając nad brakiem debat z udziałem publiczności, podczas których można by lepiej poznać kandydatów, w cyklu wywiadów z "jedynkami" staramy się przedstawić ich stanowiska w kilku kwestiach. Wprawdzie przeprowadzone rozmowy nie wyczerpują tematu, jednak mamy nadzieję, że choć w części pomogą podczas dokonywania wyboru 9 października.

Dzisiaj spotkanie ze Renatą Rochnowską, liderką listy Nasz Dom Polska - Samoobrona Andrzeja Leppera w okręgu elbląskim.

Czy podziela Pani pogląd studentów nawołujących, aby nie głosować na „jedynki” twierdząc, że swoją pozycję zawdzięczają układom partyjnym, a nie rzeczywistym osiągnieciom i rzetelnej pracy?

Myślę, że wszystko zależy od wyborców. Od poznania człowieka, od poznania jego poglądów, od oceny pracy. Jeżeli ktoś już był w parlamencie, to od oceny jego ewentualnej dotychczasowej pracy. To dobrze, że społeczeństwo zaczęło iść w tym kierunku, żeby oceniać ludzi. I wtedy na nich głosować.

Nie da się pominąć  śmierci Andrzeja Leppera. Czy Samoobrona poradzi sobie bez tak charyzmatycznego przywódcy czy może jest już nowy leader partii?

Teraz, po śmierci pana przewodniczącego Andrzeja Leppera,  ludzie pytają o to, kto przejmie to przywództwo w partii, czy sobie poradzimy, bo partia nie dostaje żadnych dotacji z budżetu państwa. Jest prezydium partii Nasz Dom Polska - Samoobrona  Andrzeja Leppera i do zjazdu nadzwyczajnego, który musi odbyć się najpóźniej do 15 grudnia, to prezydium, zgodnie ze statutem, pełni funkcję takiego nadzoru nad partią. Nie ma teraz jednego konkretnego lidera. Myślę, że zjazd wyłoni przywódcę. Choć  jest kilka osób branych pod uwagę to uważam,  że nie ma takich jak pan Lepper. W innych partiach, jakby zabrakło przywódcy, to zastąpiłby go ktoś inny i nikt nie odczułby różnicy, natomiast ś.p. pan Lepper był specyficznym politykiem, rozpoznawalnym, dobrym mówcą i organizatorem.

Formą przedwyborczej rozmowy są debaty. Czy  jest pani ich zwolenniczką, a jeśli tak, to jakie pani woli – z udziałem publiczności czy bez?

Jest mi bez różnicy. Wielokrotnie uczestniczyłam w debatach i spotkaniach. Ale nie zawsze są one miarodajne. Ludzie oczekują, że kandydat będzie znał się na wszystkim, a tak nie jest. Co może jeden poseł? Nic nie może. Nikt nie zna się na wszystkim. Może złożyć zapytanie, interpelację, ale sam nie rozwiąże problemu. Po to musi być partia i większość w Sejmie, która to przegłosuje.

Samoobrona nie jest finansowana z budżetu państwa. Co pani sądzi o tym, że nie o wszystkich partiach można to powiedzieć?

Dlatego nasza kampania jest bardzo skromna. Myślę, że powinny być finansowane  albo wszystkie albo żadne.

A jest pani za tym, żeby wszystkie czy żeby żadne?

Wydaje mi się, że gdyby nie były żadne partie finansowane z budżetu państwa  to może by się okazało jakie mają struktury. Gdyby trzeba było żyć ze składek swoich członków, to może wtedy byłaby taka motywacja, żeby te struktury tworzyć i też ci ludzie z poszczególnych partii byliby bardziej dostępni dla społeczeństwa. Jak są gotowe pieniądze, to czasami wydaje się je lekką ręką.

Brzmi to idealistycznie nie politycznie.
 
W życiu politycznym trzeba być . Jeżeli ktoś urodził się z taką potrzebą bycia wśród ludzi, to później jest trudno z tego wyjść.  To nie chodzi o jakieś apanaże. Niektórzy myślą, że posłowie nie wiadomo ile zarabiają. Jeśli ktoś uczciwie pracuje, uczciwie prowadzą swoje biura, to myślę, że niektórzy samorządowcy zarabiają więcej i to siedząc na miejscu. A poseł jest ciągle poza domem. Ale ja lubię tą pracę społeczno – polityczną i lubię być tam gdzie są ludzie. Teraz koordynuję projekty unijne skierowane do młodzieży szkół ponadgimnazjalnych. Wzmacniamy tą młodzież jeśli chodzi o znajomość przedmiotów ścisłych. Z takich przedmiotów, z których młodzież ma problemy, takich jak matematyka, języki obce, informatyka. Duże problemy ma młodzież z terenów wiejskich. W szkołach ponadgimnazjalnych wyrównuje się szanse tej młodzież. Wyniki matur pokazują wyraźnie, że uczniowie z tych regionów potrzebują pomocy. Robimy dużo kursów dla młodzieży, która jak skończy szkołę, a nie znajdzie pracy, to ma coś innego, co potrafi robić i zostanie przez rynek pracy przyjęta. Dla dziewcząt kurs wizażu, bukieciarstwo, kuchnia europejska, dekoracja potraw. Dla chłopców kurs koparko – ładowarki, prawo jazdy, kurs spawania. Otrzymują certyfikaty. Uczniowie zdobywają te umiejętności na zajęciach pozalekcyjnych.

W czasie kampanii wyborczej miasta zasypywane są plakatami, ulotkami, bilbordami, w telewizji pojawiają się spoty. Czy nie uważa pani, że to jest strata pieniędzy?

Uważam, że tak. Ja już tego doświadczyłam. Rozpoczęłam kampanię jako laik, też nadrukowałam ulotek, ale później pomyślałam i stwierdziłam, że ludzie się już tym męczą. Zrozumiałam, że żywe słowo powiedziane na spotkaniu czy w mediach, jest ciekawsze i więcej mówi o kandydacie.

Problemy w szkole, niezrozumienie w domu, brak perspektyw generują przemoc. Co zrobić, żeby ograniczyć przemoc  w szkołach?

Rodzice czasami zrzucają  wszystko na szkołę, a to jest nierealne. Muszą pracować nad uczniem jedni i drudzy. Jest kwestia doboru kadry nauczycielskiej. Żeby był pedagog w szkole, żeby był psycholog.  Wychowawcy klas, żeby przekonywali młodzież do korzystania z pomocy psychologa, mówili, że to nie jest za karę, że warto porozmawiać o swoich problemach, bo oni mogą pomóc.  Bez rodziców nie ma szans, bo to jest ta podstawowa komórka społeczna,  która ma obowiązek pilnować swoje dziecko i uczyć wyrozumiałości  od małego. Musi być ten kontakt rodziców ze szkołą.

W Elblągu jest bardzo duże bezrobocie. Co pani zdaniem byłoby najlepsze dla naszego miasta, żeby je uzdrowić?

Myślę, że promocja miasta i pięknych okolic bardzo by pomogła. Turystyka jest szansą. Na razie walory tego regionu nie są jeszcze odkryte, nie jest to wystarczająco  nagłośnione. Młody człowiek musi mieć świadomość, czy to, co robi będzie miało odzwierciedlenie na rynku pracy czy nie znajdzie zatrudnienia. Dzisiaj trzeba na to patrzeć.

Ale trudno przewidzieć, kiedy zaczyna się  studia, czy za cztery lata, czy pięć, dany kierunek będzie pożądany na rynku pracy.

To prawda. Znamy tego przykłady. Nie tak dawno był boom w stolarstwie. Młodzi ludzie kończyli szkoły, a potem nastąpił krach.  Rynek pracy powinien być dokładnie analizowany, żeby dać sygnał młodzieży z jakimś wyprzedzeniem.  Dać informację w jakim kierunku idzie Polska. Czy chcemy być krajem rolniczym czy bardziej przemysłowym.

Dużo się mówi o prywatyzacji służby zdrowia. Co pani sądzi na ten temat?

To co powiem nie będzie popularne. Pani Kopacz jest bardzo trudno, bo reforma służby zdrowia nie jest łatwa do przeprowadzenia. Szpitale, które przekształciły się w spółki prawa handlowego, generalnie ich sytuacja finansowa i poziom świadczonych usług są o wiele lepsze aniżeli w pozostałych szpitalach. Trzeba by się zastanowić, czy tej czapy NFZ nie zdjąć i nie utworzyć regionalnych kas chorych oraz opodatkować społeczeństwo. Nie chodzi tu o duże pieniądze, 2 – 5 złotych.

Czy uważa pani, że Samoobrona zdobędziecie choć jeden mandat?

Nie umiem powiedzieć. Tu jest kwestia uzyskania 5 proc. w skali kraju. Myślę, że na naszym terenie nie będzie źle, natomiast okręgi, gdzie nie mamy zarejestrowanych list  przyjmujemy zero. Inne okręgi musiałyby zapracować na te, które nie porejestrowały kandydatów.