Wiesław Wiśniewski odpowiada

Dzięki uprzejmości redakcji gazety osób niepełnosprawnych “Razem z Tobą” zamieszczamy odpowiedzi kandydatów na stanowisko Prezydenta Miasta Elbląga, zadane im w ramach kampanii „Masz głos – masz wybór”. Pytania skierowane były imiennie do wszystkich kandydatów na stanowisko prezydenta miasta oraz do wszystkich komitetów wyborczych zgłaszających kandydatów na radnych.

Odpowiedzi nadeszły od Elżbiety Gelert (Platforma Obywatelska), Jerzego Wilka (Prawo i Sprawiedliwość) oraz Wiesława Wiśniewskiego (Stowarzyszenie Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu).

Pozostali kandydaci nie udzielili odpowiedzi, ani wyjaśnień dlaczego nie skorzystali z propozycji przedstawienia swoich poglądów na najbardziej nurtujące elblążan tematy.

Pytania do kandydatów:

W oparciu o wyniki ankiety badawczej o stanie miasta Elbląga oraz problemy zgłaszane przez członków organizacji pozarządowych, prosimy o odpowiedź na następujące pytania:

I. Jakie działania zamierza Pani/Pan podjąć - w ramach kompetencji i z wykorzystaniem możliwości samorządu - w celu:

1) pozyskania inwestorów oraz rozwoju przedsiębiorczości mieszkańców?
2) rozwoju aktywności mieszkańców, a szczególnie młodzieży?
3) zwiększenia liczby mieszkań komunalnych na wynajem, w tym mieszkań socjalnych?
4) likwidacji barier architektonicznych i urbanistycznych w mieście (łącznie z nierównymi chodnikami)?

II.  Jaka, zdaniem Pana/Pani, jest rola organizacji pozarządowych w społeczności lokalnej? Czy są ważnym partnerem dla samorządu?

III. Czy Pana/Pani zdaniem, obecna oferta w naszym mieście, dla osób starszych, jest wystarczająca?

IV.  Jak zamierza Pani/Pan rozwiązać problem braku placówek dziennego pobytu z programem rehabilitacyjnym dla osób starszych i niepełnosprawnych?

V.  Czy widzi Pani/Pan potrzebę zorganizowania mieszkalnictwa chronionego, jeżeli tak, to w jakich formach i w jaki sposób?

VI.  Czy zdaniem Pani/Pana, byłoby korzystne dla miasta uruchomienie kolei nadzalewowej, jeżeli tak, to w jaki sposób należałoby do tego doprowadzić?

VII. Jak postrzega Pani/Pan miasto Elbląg w regionie? Jaką politykę miasto powinno prowadzić, żeby odzyskać rolę regionalnego lidera?

Wiesław Wiśniewski
Komitet Wyborczy
Stowarzyszenie Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu 

Ad I. Niewątpliwie jedną z najbardziej wiadomych bolączek naszego miasta jest brak nowych inwestycji, nowych inwestorów. Pomimo istniejącej strefy ekonomicznej powstaje w niej pierwsza inwestycja rodzimego inwestora. To cieszy, ale jest to zdecydowanie za mało wobec występujących oczekiwań i potrzeb.

Miasto musi zmienić politykę pozyskiwania inwestorów, zmienić zakres i metody promowania miasta.
Odnosi się wrażenie , że dotychczasowa polityka miała charakter bierny, zakładała, że miasto Elbląg mające coraz lepszą infrastrukturę, zadbane centrum miasta samoistnie doczeka się zalewu inwestorów. Niestety brak agresywnej polityki w tym względzie, konkurowanie z innymi miastami o znaczących inwestorów, brak stałych kontaktów z organizacjami i instytucjami zajmującymi się pośrednictwem w pozyskiwaniu inwestorów powodował, że wobec braku determinacji i wytworzenia przyjaznego klimatu miasta otwartego dla inwestorów, inwestorzy dotychczas omijali nasze miasto. Działania podejmowane w takich miastach jak Słupsk,Grudziądz , w których inwestuje w ich strefach po kilkanaście firm polskich i zagranicznych wskazuje , że w innych miastach potrafi się tworzyć własną, skuteczną politykę proinwestycyjną oraz znaczący rynek pracy dla swoich mieszkańców.

Problemem jest niedocenianie roli promocji miasta tak w kraju jak i zagranicą, właściwie wkomponowanej w szeroko rozumianą politykę proinwestycyjną miasta.

Jeśli porównamy miasta o podobnej wielkości w Polsce, Elbląg wygląda bardzo niekorzystnie jeśli porównamy ilość osób fizycznych działających jako przedsiębiorcy. Skala przedsiębiorczości mieszkańców Elbląga zależy od wielu czynników. Podejmowane, a może brak podejmowania właściwych zachęt i przyjaznych kroków , skłaniających Elblążan do „brania" swego losu w swoje ręce , lokuje nas niestety poniżej średniej krajowej. Przykład z Gdyni, miasta finansującego pierwszy biznes - projekt dla początkujących przedsiębiorców jest dobrym przykładem jak miasto może aktywnie wspierać przedsiębiorczość. W Elblągu mamy tendencję odwrotną. Przykładem może być dysponent lokalu Restauracja „Kaliningradzka".

Po mimo wielu prób i starań o wybudowanie parkingu przy tym lokalu, nie może uzyskać zgody miasta. W wieżowcu przy Pl. Jagielończyka cały parter złożony z pustych lokali stoi nie zagospodarowany ze względu na wysokie czynsze dzierżawne. Czy miasto nie może wspomóc młodych przedsiębiorców dopłacając im do czynszu w tych lokalach ? Niestety brak zdecydowanej polityki skłonienia Elblążan do rozwoju ich przedsiębiorczości, będzie także negatywnie wpływać na strukturę budżetu miasta, która uwidoczni się już za kilka lat.

Podstawą autentycznego rozwoju cywilizacyjnego społeczeństwa jest skala aktywności mieszkańców lokalnej społeczności. Umiejętność ich organizowania się oraz zrzeszania w organizacje społeczne jest podstawą demokracji i wolności obywatelskiej. Jak wiemy wieloletnie funkcjonowanie poprzedniego ustroju oduczyło ludzi samorządności. System ten nie promował przedsiębiorczości i inicjatywy. Dlatego też tak ważnym elementem naszego rozwoju jest budowa społeczeństwa obywatelskiego. Pamiętając o zasadzie pomocniczości - samorząd lokalny musi bezwzględnie przestrzegać tej zasady.Niestety szczególnie groźna jest odmowa udziału przez młodsze pokolenie.Niszczenie wszelkich autorytetów i standardów w życiu publicznym utrudnia skuteczne podejmowanie inicjatyw i działań. Lecz nie mamy innego wyjścia, musimy budować programy, kształcić liderów społecznych i uczyć młodych ludzi jak korzystać w pełni z praw obywatelskich.

Przyspieszenie rozwoju budownictwa mieszkalnego jest widoczną i jedną z najważniejszych potrzeb do zrealizowania w naszym mieście. Wszystkie formy rozwoju budownictwa są bardzo wskazane.

Jeśli chcemy myśleć o potrzebie dostosowania się do współczesnych wyzwań cywilizacyjnych musimy także likwidować bariery architektoniczne i urbanistyczne. Prace te powinny być prowadzone w szerszym zakresie.

Ad. II. Oczywiście, że rola organizacji pozarządowej w społeczności lokalnej jest bardzo ważna i musi być ona równoprawnym partnerem dla samorządu.

Ad. III. Sądzę, że obecna oferta dla osób starszych specjalnie nie odbiega odpolskich standardów w miastach średniej wielkości. Jednak uważam , że potrzebne jest wprowadzenie szerszych form aktywizacji społecznej w oparciu o szeroką paletę propozycji kulturalnych i kształtowania umiejętności wzajemnego wspierania i pomocy.

Ad. IV. Problem braku placówek dziennego pobytu z programem rehabilitacyjnym dla osób starszych i niepełnosprawnych wymaga zmian organizacyjnych w funkcjonowaniu placówek pomocy społecznej i medycznych.

Ad. V. Organizacja mieszkalnictwa chronionego jest bardzo dobrą formą funkcjonowania osoby starszej, chorej i niepełnosprawnej w przyjaznym dla niej domowym środowisku. Jednak nie zawsze jest możliwe pozostawienie tych osób w ich dotychczasowych domostwach , na zasadzie pewnego procesu dochodzenia do stanu oczekiwanego należałoby zaadoptować budynek wielorodzinny , w którym zamieszka wiele osób starszych i niepełnosprawnych. Natomiast w tym budynku co najmniej jedno mieszkanie pełniłoby funkcję integracyjne - terapeutyczną. Drugi taki lokal mógłby być mieszkaniem służbowym np. dla terapeutów sprawujących opiekę nad swoimi podopiecznymi. Trzeba jednak podejmować działania takie, które w maksymalny sposób zagwarantuj ą zatrzymanie osób uczestniczących w tym programie w dotychczasowych mieszkaniach o ile warunki bytowe są do tego odpowiednie. Proces ten wspierany byłby w swojej części przez miasto, częśćbyłaby finansowana przez rodziny bądź bezpośrednio przez zainteresowanych.

Ad. VI. Kolej nadzalewowe musi zostać przywrócona. Jeżeli dopuścimy do jej likwidacji, wyrządzimy miastu i regionowi wielką szkodę cywilizacyjną. Ta kolej oprócz funkcji turystycznej, może i powinna pełnić funkcję transportu publicznego. Miasto musi stać się jednym z podmiotów biorących na swoje barki organizację i sfinansowanie w części tego zadania.

Ad. VII. Elbląg utracił w ostatnich latach wiele swoich atutów i szans. Jednak podejmując właściwe decyzje możemy w ciągu kilku lat stać się przede wszystkim miastem o subregionalnym znaczeniu w promieniu co najmniej 50 km. Musimy stać się przede wszystkim miastem kreującym nowe miejsca pracy, utrzymującym trend rozwoju szkolnictwa wyższego i budującym przemysł teleinformatyczny. Sprawa o szczególnym znaczeniu to umiejętność działania w zapewnieniu miastu dostęp do Morza Bałtyckiego. Wówczas odtworzymy nie tylko historyczny proces rozwoju Elbląga, ale nadamy miastu olbrzymie szansęrozwoju handlu i turystyki morskiej.

Ps. Jutro przedstawimy Państwu odpowiedź Pani Elżbiety Gelert.

                                                                           Razem z Tobą