Sukces w Tarnopolu

Teatr Dramatyczny w Elblągu powrócił z Tarnopola na Ukrainie z trzema nagrodami aktorskimi. Nagrodzona została Marta Masłowska za rolę Gerleen oraz Jacek Wojciechowski i Tomasz Muszyński, którzy zostali uznani za najlepszy duet aktorski. Gratulujemy aktorom kolejnych nagród indywidualnych. "Samotny zachód" Martina McDonagha zachwycił publiczność ukraińską. Kilku minutowymi owacjami na stojąco nagrodzono aktorów i realizatorów elbląskiego spektaklu. Podobnie zresztą przyjęto naszą "Zemstę" Aleksandra hrabiego Fredry, którą organizatorzy postanowili zakończyć zmagania festiwalowe. Tarnopolanie kochają teatr w ogóle, a teatr z Elbląga jak mówiona o kuluarach, jest szczególnie oczekiwany i wyjątkowo ciepło przyjmowany.

To kolejna nasza wizyta na Ukrainie, a także kolejne spektakle prezentowane w Tarnopolu. Zaczęło się „Tangiem” Sławomira Mrożka, „Kolacją dla głupca” Francisa Webera oraz „Scenariusz dla trzech aktorek” Bogusława Schaeffera. Później doszło do ukraińskich realizacji dwóch z tych spektakli: „Tanga” oraz „Scenariusza” z wykorzystaniem polskiego reżysera. W roku ubiegłym był VI Festiwal z udziałem dwóch naszych spektakli.

Gdy wyjeżdżaliśmy po naszych prezentacjach właśnie zaczął padać deszcz... Zrobiło się szaro i przygnębiająco. Jednak los okazał się łaskawy!!! Oba elbląskie spektakle: "Sen nocy letniej" w reż. Mirosława Siedlera oraz "Cafe Sax" w reż. Cezarego Domagały, otrzymały nagrody za wyjątkowe walory artystyczne! Cezary Domagała otrzymał także nagrodę za wysoką kulturę sceniczną przedstawienia w wyreżyserowanym przez siebie "Cafe Sax". Przywieźliśmy także dwie indywidualne nagrody aktorskie: Lesław Ostaszkiewicz za rolę Spoja stolarza / Lwa w "Śnie nocy letniej" oraz Marta Masłowska za rolę Hermii w tym samy spektaklu.

Nagrody oczywiście są bardzo miłe i cudownie jest je otrzymywać, ale nie one są najważniejsze. Jedno wiemy na pewno i to wartość nie do przecenienia. To fantastyczni, szczerzy i otwarci ludzie, wdzięczni Polakom za lekcję wolności i wsparcie "Pomarańczowej rewolucji". Sam Festiwal natomiast to wspaniałe teatralne święto, spotkanie wschodu i zachodu. Oni zachwycają się naszym aktorstwem, my ich. Oni - podpatrują pewne mechanizmy funkcjonowania teatru w innej rzeczywistości i przenoszą je na grunt ukraiński. My – czerpiemy z ich tradycji.  I niechaj tak pozostanie jeszcze na długie lata…

                                                                      Tomasz Walczak