Podstrony / Parki miejskie, zieleńce

Park Traugutta powstał na miejscu kościoła św. Anny, rozebranego pod koniec lat 50-tych oraz cmentarza św. Anny. Z kościoła pozostała dawna kaplica cmentarna. Kamień z płaskorzeźbą Romualda Traugutta do roku 1945 upamiętniał żołnierzy 148 Pułku Piechoty poległych w I wojnie światowej. Na szczycie wzgórza umieszczony został krzyż, upamiętniający wizytę Papieża w Elblągu. Nieco dalej znajduje się forma przestrzenna - Wiatrak - pozostałość po jednym z Biennale Form Przestrzennych z lat 60-tych. Druga część parku położona bliżej Kumieli jest pozostałością cmentarza św. Marii oraz cmentarza mennonitów. Ciekawym obiektem jest nieczynna już fontanna w kształcie żaby, obudowana resztkami potłuczonych płyt nagrobnych.

Wyspa Spichrzów - ciekawym obiektem przyrodniczym jest tzw. Dąb Polski, posadzony podobno w roku 1772. Upamiętnia I rozbiór Polski. Legenda ta nie jest udokumentowana, ale obwód dębu wskazuje, że czas jego posadzenia może sięgać połowy XVIII wieku.

Park Kajki (na zdjęciu obok) - powstał w latach 30-tych ubiegłego wieku, na podmokłym terenie z przepływającym strumykiem Psią Strugą. Przed rokiem 1945 nosił nazwę Różanego Ogrodu. Stanowił zaplecze schroniska młodzieżowego, którego budynek zachował się z niewielkimi zmianami do dziś, jako „brama” na ulicy Pionierskiej.

Park Modrzewie stanowił posiadłość Carla Ziese zięcia i następcy Ferdynada Schcichaua. Do dziś można tu spotkać ciekawe gatunki drzew - skrzydłorzech kaukaski, choina kanadyjska, dąb błotny. Z zabudowy parku zachowany jest dom bramny przesunięty w czasie przebudowy ulicy Browarnej oraz wieża widokowa.

Park Planty - powstał w miejscu dawnych fortyfikacji miejskich. Jego charakterystycznym elementem jest dawny bastion, nazywany przed wojną Ślimakiem. W tym miejscu, wbrew współczesnym legendom, nigdy nie stała miejska szubienica. W XVIII wieku mieściły się tu ogrody mieszczańskie. Obecnie park stanowi zaplecze elbląskiej fontanny. Przed rokiem 1945 w parku znajdowała się resursa z kasynem.

Plac Słowiański - trudno nazwać go miejscem spacerowym, ale jest tu bardzo dużo upamiętnień, a niektóre są dość trudne do odkrycia. Najbardziej okazałym jest dąb 600 - lecia miasta Elbląga wraz z głazem upamiętniającym tą rocznicę. Kolejnym, umieszczonym przy ścieżce, obok postoju taksówek, jest głaz 750 - lecia miasta, który umieszczono tam z inicjatywy Towarzystwa Kulturalnego “Jaszczur“. Niedaleko, posadzony jest dąb 750-lecia. Następnym upamiętnieniem jest nagrobek Województwa Elbląskiego, a ostatnim - posadzony 2002 roku Dąb Tolerancji - poświęcony Markowi Kotańskiemu.

Góra Chrobrego - dawny Thumberg - Gliniana Góra. Obecnie miejsce zimowego wypoczynku elblążan - wyciąg narciarski uruchomiono już w latach 70 XX wieku. Z różnymi zmianami przetrwał do dziś i, w przypadku śnieżnej zimy, służy elblążanom. Ze szczytu roztacza się piękna panorama miasta, a w nocy można zobaczyć błyski latarni morskiej w Krynicy Morskiej. W głębi wzgórza, w otoczeniu starodrzewu odnaleźć można pozostałości fundamentów zajazdu Thumberg.

Gęsia Góra - dawne mauzoleum generała Ludendorfa, powstałe w roku 1938 - elbląski Pomnik. Obecnie pozostał z niego kamienny krąg, ale elblążanie przychodzą tu od wielu pokoleń. Panorama miasta wraz z jeziorem Druzno i zamkiem w Malborku (widocznym przy dobrych warunkach atmosferycznych). W latach 70-tych XX wieku urządzono tu oświetlony tor saneczkowy i zjazad narciarski. Obecnie niewiele z nich pozostało.

Lapidarium elbląskie zostało umieszczone na dawnym cmentarzu Trzech Króli. Są tu zebrane szczątki pomników z kilku cmentarzy. Trudno nazwać to miejscem spacerowym, ale są tu obiekty warte zobaczenia - nagrobek Franza Komnicka, pozostałości obelisku elblążan poległych w I wojnie światowej oraz już za płotem, na posesji prywatnej, Dąb Napoleona.

Plac rowerowy przy ulicy Browarnej powstał na dawnym cmentarzu Bożego Ciała, w pobliżu kościoła pod tym samym wezwaniem. Piękne drzewa ocieniają wyasfaltowane ścieżki. Dodatkową „atrakcją” jest możliwość znalezienia wymytych deszczem szczątków ludzkich.

Park Dolinka (na zdjęciu obok) powstał w czasie budowy basenu odkrytego w latach 30-tych ubiegłego wieku. Sam basen oddano do użytku w roku 1934. Miał powierzchnię 3,4 ha i był największym basenem odkrytym w Europie. Zasilany jest wodą z Kumieli, która dalej płynie malowniczym wodospadem.