15-letni Jakub Ignaczyk, zawodnik Klubu Sportów Walki Tygrys, został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy. - Jestem zadowolony z tego, co zdobyłem i chciałbym zdobywać jeszcze więcej – przyznał elblążanin.
Jak zaczęła się twoja przygoda z boksem?
Moja przygoda z boksem zaczęła się 4 lata temu. Stwierdziłem, że chciałbym zapisać się na boks. Porozmawiałem o tym z tatą, a on z trenerem Hieronimem Kozakiewiczem.
Dlaczego wybrałeś akurat boks? Mogłeś pójść na koszykówkę czy piłkę nożną. Miałeś do dyspozycji różne dyscypliny.
Od dłuższego czasu oglądałem walki bokserskie i zainteresowałem się tym. Chciałem pójść na trening i spróbować swoich sił. Zainteresowała mnie taka forma rywalizacji.
Co sobie pomyślałeś o pierwszym treningu?
Pomyślałem, że to coś dla mnie. Pozmawiałem z tatą na ten temat. Mówiłem, że bardzo podoba mi się atmosfera i przebieg całego treningu. Tata od samego początku bardzo mnie wpierał. Chciałbym bardzo podziękować rodzicom, którzy cały czas mnie wpierają.
Jak często zacząłeś chodziłeś na treningi?
Na początku chodziłem 3 razy w tygodniu, a później to już zacząłem chodzić 5 razy w tygodniu, a czasem nawet i więcej.
Co skłaniało cię do zwiększenia ilości treningów? Mogłeś poprzestać na trzech treningach w tygodniu.
Mogłem, ale chciałem trenować coraz więcej, bo chciałem pojechać na jakieś zawody. Spróbować na nich swoich sił. Zdawałem sobie sprawę, że im więcej pracy włożę, tym więcej korzyści będę mógł z tego wyciągnąć.
Kto jest twoim trenerem?
Trenerów mam świetnych. Pomagają mi, mam u nich wsparcie cały czas. To trener Hieronim Kozakiewicz, trener Patryk Bursztynowicz, trener Antoni Mazurek i trener Marcin Felka.
Podczas jednego z wywiadu, który przeprowadziłam z Dariuszem Michalczewskim, wspominał, że w boksie nie tylko siła się liczy, ale przede wszystkim psychika.
W pełni się z tym zgadzam. Moim zdaniem 70 proc. to psychika i bez niej nie wszedłbym do ringu. Trzeba wierzyć w siebie, nie poddawać się. Strategia na ringu jest ważna. Trzeba nauczyć się przewidywać ruchy przeciwnika.
Jak podsumowałbyś cztery lata swojej pracy? Jesteś zadowolony z siebie?
Widzę progres. Jestem zadowolony z tego, co zdobyłem i chciałbym zdobywać jeszcze więcej.
Pamiętasz swoje pierwsze zawody?
To było Jaworzno. Stres był duży. Oczekiwania miałem wielkie. Przegrałem. Po tym trenowałem jeszcze więcej i zacząłem wygrywać.
Prawdziwego sportowca można poznać po tym, jak reaguje na porażki. Jeśli pierwsze zwycięstwo przyjdzie za szybko, to można spocząć na laurach. Rozumiem, że porażka tylko cię zmotywowała do cięższej pracy i była trochę takim testem, czy rzeczywiście jest to sport dla ciebie.
Mogłem zrezygnować, ale to nie wchodziło w grę. Zmotywowało mnie to tylko do cięższej pracy. Dzięki temu po dwóch latach treningów, jako 13-latek, zdobyłem brąz na Mistrzostwach Polski Młodzików. Wygrałem wówczas trzy różne walki.
Później przyszły kolejne sukcesy.
Na swoim koncie mam dwa tytuły Mistrza Województwa i w tym roku zdobyłem Mistrza Polski Młodzików.
Jak przygotowywałeś się do tych Misrzostw?
Cały czas mocno, systematycznie trenowałem. Nie poddawałem się i wierzyłem w siebie, w to, że tym razem zdobędę złoto.
Jak wspominasz same zawody?
Szczerze mówiąc to bardzo dobrze. Bardzo mi się podobało. Walki były bardzo fajne i mocne. W sumie było 28 zawodników w mojej kategorii wagowej. Wygrałem cztery walki. Satysfakcja była ogromna.
Zostałeś powołany do kadry na Mistrzostwa Europy, które odbędą się w grudniu w Kienbaum.
Oznacza to więcej treningów, startów, wyjazdów na kadrę. Pojadę na te Mistrzostwa, aby spełniać tam moje marzenia. Chciałbym je wygrać.
Czy widzisz swoją przyszłość w sporcie zawodowym?
O życiu dorosłym na razie nie myślałem. Na pewno wiążę swoją przyszłość z boksem, ale na razie skupiam się na pogodzeniu sportu z boksem. Uczę się w IV Liceum Ogólnokształcącym i jestem wdzięczny nauczycielom za wsparcie.
Chciałbyś, aby twoja droga potoczyła się tak, jak np. Dariusza Michalczewskiego?
Oj chciałbym.
Tego ci życzę i dziękuję za rozmowę.
Dziękuję.
Z Jakubem Ignaczykiem
rozmawiała
