Małgorzata Adamowicz zastąpiła Elżbietę Gelert w Radzie Miejskiej

Zgodnie z prawem, miejsce Elżbiety Gelert (PO), która po wygranej w wyborach parlamentarnych musiała zrzec się stanowiska radnej, jej miejsce w Radzie zajmuje osoba, która zdobyła największą ilość głosów spośród kandydatów, którym  nie udało się wejść do Rady Miejskiej. Podczas ostatniej sesji Rady Miejskiej (24 listopada) dokonano  zaprzysiężenia nowej radnej, którą  została Małgorzata Adamowicz (PO). W wyborach otrzymała 171 głosów.  O swoich wrażeniach z pierwszej sesji i o tym, co poczuła, gdy dowiedziała się, że jednak zostanie radną opowiedziała Kamili Jabłonowskiej.

Kim jest Małgorzata Adamowicz? Proszę przedstawić się elblążanom.

Jestem elblążanką. Urodziłam się w Gdańsku, ale tam mieszkałam tylko przez parę tygodni w szpitalu. Potem wróciliśmy do Elbląga. Tutaj skończyłam szkołę podstawową i II Liceum. Później studiowałam w Szkole Medycznej w Kołobrzegu, kierunek fizjoterapia. 19 lat pracowałam jako technik fizjoterapii. Najpierw w szpitalu przy Jaszczurczego, później przy Żeromskiego, a od 1985 roku w Elbląskim Szpitalu Specjalistycznym. W 2001 roku skończyłam studia pedagogiczne na Akademii Bydgoskiej, kierunek licencjata – Edukacja Zdrowotna, kierunek magisterski – Pedagogika Społeczna. Od tego czasu zmieniłam nie tyle miejsce pracy, co stanowisko. Najpierw byłam instruktorem ds. promocji zdrowia, później specjalistą ds. marketingu i promocji zdrowia. Tutaj w Elbląskim Szpitalu Specjalistycznym jestem również pełnomocnikiem ds. praw pacjenta i zajmuję się programami unijnymi, które przygotowuję, a później nadzoruję. A prywatnie mam dwie, już dorosłe córki, które są po studiach. Mam dwoje wnucząt i męża.

Jest Pani prezesem Stowarzyszenia „Serce za uśmiech”. Proszę powiedzieć, czym zajmuje się to Stowarzyszenie?

Stowarzyszenie „Serce za uśmiech” w tym roku odchodziło 10-lecie swojej pracy. To nieduże stowarzyszenie. Staramy się przynajmniej raz w roku robić konferencje dotyczące zdrowia. Mieliśmy już konferencję dotyczącą chorób nowotworowych, chorób układu krążenia, chorób psychicznych, ale również stylowi życia jako takiemu. W tym roku konferencja dotyczyła profilaktyki chorób wzroku. Głównym przesłaniem Stowarzyszenia jest edukacja kwestii zdrowotnej, ponieważ od tego jak się czujemy i czy jesteśmy zdrowi, co najmniej w połowie zależny od nas samych. I my chcemy ludziom to uświadomić. Poza tym staramy się wspierać Szpital, przy którym działamy, przy zakupie nowego sprzętu medycznego, czy wyposażenia jakiegoś gabinetu np. w meble. Oczywiście od 2004 roku jesteśmy organizacją pożytku publicznego.

Zdrowy styl życia odgrywa ważną rolę w Pani życiu. Podobnie jak sport, a w szczególności łyżwiarstwo szybkie…

To prawda. Byłam łyżwiarką szybką, a moją trenerką była pani Helena Pilejczyk. To były bardzo fajne czasy podstawówki i liceum, które bardzo miło wspominam. Tam trzeba było ciężko pracować, żeby odnieść sukces. Nie byłam może jakąś wybitną łyżwiarką, ale z koleżankami zdobyłyśmy Wicemistrzostwo Polski na 1500 metrów w Zakopanym. Nie wiem, czemu w Elblągu nie ma łyżwiarskiego toru. Elbląscy łyżwiarze mieli zawsze potencjał i chęci.

Czy to znaczy, że tor łyżwiarski będzie pierwszą sprawą, o którą będzie Pani walczyć jako radna?

Nie wiem czy będę o to walczyć, ale na pewno spróbuję się rozeznać w sytuacji. Przez trzy lata, jakie zostały mi dane, jako radna mogę nie tylko coś zrobić, ale i zainicjować coś, co w przyszłej kadencji może ja, może ktoś inny będzie kontynuował. Nie ukrywam, że chcę zbadać teren i zobaczyć, jakie jest zapotrzebowanie w naszym mieście na łyżwiarstwo szybkie, czy ma duże poparcie w mieście.

Komisja Zdrowia wydaje się być dla Pani odpowiednim miejscem. To w niej będzie Pani pracować?

Komisja Zdrowia jest mi bardzo bliska, ale czasem może warto wejść do takiej rzeki, której się nie zna, żeby być takim doradcą, który poznając daną problematykę, patrzy na to z boku i może zwrócić uwagę na zupełnie inne kwestie. Nie uważam się za wielką znawczynię, ale od 30 lat pracuję w ochronie zdrowia, dlatego będę pracować w Komisji Zdrowia, ale również w Komisji Bezpieczeństwa i Spraw Samorządowych. Myślę, że będę dobrą osobą, która w Komisjach będzie umiała współpracować z innymi, którzy albo znają się lepiej, albo wiedzą w danej materii więcej ode mnie. Na pewno koledzy i koleżanki, którzy już przynajmniej od roku pracują w komisjach, w pewnych sprawach mają większe rozeznanie, ale wszystko przede mną.

Jaka była Pani reakcja, kiedy dowiedziała się, że jednak zostanie radną?

Wiedziałam, że pani Elżbieta Gelert startuje do Sejmu i gdy okazało się, że zostanie posłanką, wiedziałam, że ja dostanę propozycję zostania radną, i nie ukrywam - byłam z niej zadowolona. Startowałam pierwszy raz, ale wierzę, że sobie poradzę i nie zawiodę elblążan. Ja już myślę, jak zrobić i jak robić, żeby mieć satysfakcje ze swojej pracy radnej. Dla mnie najistotniejszą sprawą jest to, żeby podołać. Najbardziej to chyba ja sama siebie będę rozliczała. Oczywiście wiem, że mieszkańcy na różnych stronach, i nie tylko tam, będą mnie oceniać i krytyka jest istotna, ale takim największym krytykiem wobec mojej pracy będę ja sama. Jest przede mną wiele wyzwań, które wymagają ode mnie jeszcze większego zaangażowania niż do tej pory. Myślę, że dam sobie radę.

Ma już Pani w głowie ułożone pomysły na pierwsze interpelacje?

Drobne pomysły rzeczywiście mam, ale to jeszcze za wcześnie, aby je omawiać. W Komisji Zdrowia i Polityki Społecznej i w Komisji Bezpieczeństwa i Spraw Samorządowych będę się zapoznawać z problemami uczestnicząc w posiedzeniach. Pierwsze posiedzenie mam 14 grudnia. To będzie posiedzenie Komisji Bezpieczeństwa.

A jak wrażenia z pierwszej sesji?

Koledzy mi mówili, że świetnie trafiłam, bo akurat ta sesja nie była taka długa. Wrażenia mam dobre. Oczywiście mogłam czuć się świetnie, bo siedziałam w prezydium, ale zdaję sobie sprawę, że to było tylko zastępcze miejsce. Tak naprawdę zajęłam pierwsze wolne miejsce. Ale muszę przyznać, że się nie zmęczyłam. Uważnie słuchałam i myślę, że to wszystko jest do ogarnięcia. Po pierwszej sesji jestem dobrej myśli.

Czego mogę Pani życzyć na nowej drodze?

Żebym się w tym dobrze odnalazła. Sama sobie tego życzę. Obym się w tym odnalazła, tak jak uważam, że się odnajdę.

Zatem tego życzę i dziękuję za rozmowę.